Z-O Azië; chaos, tempels en stranden

Hallo allemaal, (English below)
Het is alweer even terug dat we een laatste grote update hebben gegeven. Tijd dus om jullie weer even bij te praten over wat er is gebeurt nadat we in de chaos van Hanoi waren aangekomen.

De volgende ochtend (12 november) kwamen we er tot onze spijt vroeg in de ochtend achter dat ons hostel naast een middelbare school stond. Hoewel we niet hebben bijgehouden hoelang de lesuren duurden leken ze meer tijd te besteden aan rondlopen, schreeuwen en op trommels slaan als aan hun lessen. Na 4 leswisselingen hardnekkig te hebben geprobeerd uit te slapen besloten we het maar op te geven en te gaan kijken wat "breakfast included" in Vietnam inhield. Na een pistoletje met gebakken ei gingen we op pad om te stad te verkennen. Het ongeluk en de chaos van de dag ervoor in gedachte probeerden we zoveel mogelijk op de stoep te lopen, wat nagenoeg onmogelijk is doordat de ene helft wordt gebruikt als uitbreiding op de winkelruimte en de andere helft als scooterstalling. Een paar uur, vijf hartverknetteringen en de aanblik van nog een ongeluk later besloten we in de rust van een park te lunchen en wat kaarten te schrijven. De middag spendeerden we met een bezoek aan de temple of literature, een oude universiteit in de vorm van een tempel complex en een moment van dankbaarheid en stilte in de Sint Joseph Cathedral. Toch magisch dat in een land zover van huis en in een totaal andere cultuur iets herkenbaars als een kerk als thuis kan voelen.

Ondertussen waren we wel een beetje klaar met Hanoi, dus de dag erop gingen we bij de tweede leswisseling ons bed uit en op weg naar het busstation. Na een stevige wandeling, drie hartverknetteringen maar gelukkig geen ongelukken vonden we het busstation. We kwamen precies optijd aan en konden direct mee met de bus die ons naar Cat Ba zou brengen een eiland in Halong Bay. De reis verliep super soepel met een aansluitende bus boot bus verbinding, alleen jammer dat het personeel onvriendelijk was en weinig uitleg verschafte over wat er verwacht werd. Op Cat Ba was dat echter al snel vergeten en genoten we van de relatieve rust en een heerlijke maaltijd. Daarnaast boekten we na wat rondvraag een twee daagse tour door de baai met overnachting op de boot. De tour begon de dag erop om 8 uur in de haven van Cat Ba, waar we kennis maakten met onze reisgenoten een ouder echtpaar uit Frankrijk, een uit Duitsland en een koppel van onze leeftijd uit Denemarken, Jimy en Pernille. Na een stuk te hebben gevaren tussen de karstgebergten die loodrecht uit het water steken maakten we een stop voor twee uur kano varen. In een twee persoonskano voeren we richting een watergrot, gevolgd door de Duitsers, terwijl de rest richting een drijvend dorp gingen. De grot was redelijk breed, erg laag en mooi. Het werd echter pas echt bijzonder toen we aan de andere kant van de grot in een compleet beschutte kratervormige binnenzee kwamen, met als enige toegang degene waar we net doorkwamen. Vanaf de krater vonden we nog twee doorgangen naar twee andere binnenzeeën. Hier genoten we van de stilte, het uitzicht en de scholen vliegende vissen die we voor onze kano uitjaagden. Bij terugkomst op de boot was de lunch klaar, die heerlijk smaakte, waarna we in de middag tijd hadden voor meer kano varen en zonnebaden op een klein strandje met mooie schelpen. Voor de avond meerden we aan bij een drijvende bar en na het eten werden we door de bemanning de bar ingesleept voor Karaoke. Vooral Jimy leek zich te vermaken en ontpopte zich als een ware karaoke ster. Na een paar uur verschrikkelijke liedjes en nog ergere Vietnamese interpretaties was het tijd voor bed. Jimy en Pernille kwamen vervolgens met het goede idee om op dek te gaan slapen zodat de oudere echtparen de twee hutten voorzichzelf hadden en wij van de sterren konden genieten. De tweede dag op de boot werd op eenzelfde manier besteed, met meer kano varen, lekker eten en zwemmen. Daarnaast kregen we een rondleiding door een grot waar ze ons lieten zien dat sommige stalactieten hol zijn en als trommel kunnen fungeren. Daarnaast konden we snorkelen tussen de vissen en het koraal, waarna we laat in de middag weer in Cat Ba werden afgezet, waar we met Jimy en Pernille meegingen naar hun hotel, 6$ voor een eigen kamer met balkon en uitzicht op zee.

De volgende dag en nacht namen we de bus, boot, bus, bus naar Dong Hoi, waar we vroeg in de ochtend aankwamen. Na een hotel te hebben geboekt huurden we een scooter en gingen we door de stromende regen de 60km naar de Paradise Cave. Een gigantische grot, met prachtige steenformaties. De grot was groot genoeg om er een paar Boeings in te parkeren en hoog genoeg om een klein vliegtuig te laten opsteigen. Hoewel alleen de eerste 1.5 km toeganglijk zijn loopt het geheel voor nog eens 25 km door, even voor het idee van de omvang.

De dag erna wilden we met een tussenstop bij de tunnels van Vinh Moc, naar de stad Hoi An. De tunnels zijn het resultaat van een dorp dat zich tijdens de vietnam oorlog 30m heeft ingegraven tegen de bombardementen. Helaas verliep de dag anders als gepland. De bus die ons naar Vinh Moc zou brengen gooide ons er in Vinh Linh uit met de mededeling dat het 5km de straat uit was. Na navraag bleek dit echter 15 te zijn en natuurlijk waren er nu geen taxi's te bekennen. Ook het huren van een fiets of scooter bleek hier, na 2 a 3 uur zoeken, niet mogelijk. Alleen achterop bij een motorrijder was een optie, wat ons met de backpacks en het lokale verkeer niet echt aantrok. Dus besloten we maar door te reizen naar Hoi An. Ook dit bleek makkelijker gezegd als gedaan en alle touroperators die tickets zouden verkopen bleken deze niet te hebben. Uiteindelijk wisten we een bus aan te houden die ons naar Danang kon brengen, al rekende ze ons bijna de dubbele prijs. Ook het laatste stukje van Danang naar Hoi An, werden we te veel gerekend, zogenaamde toeristenprijs. Na een hoop gedonder en helemaal klaar met Vietnam en Vietnamezen kwamen we gelukkig aan in een vriendelijk hotel en vonden we wat lekkers te eten.

De dagen erna spendeerden we in Hoi An wat een erg mooi en leuk stadje is. Veel te zien en van alles te koop. Een van de ochtende maakten we nog een tripje naar de ruïnes van My Son, een oud heiligdom uit de Cham periode (800 n.cbr). Hoewel de tour mooi was en de uitleg van de gids goed, regende het flink en werd het laatste stuk een beetje afgeraffeld. De laatste dag in Hoi An besteedden we de ochtend aan een kookcursus, die een tikkeltje grootschaliger was als in Laos. Hoewel de gerechten goed waren en er veel en interessante dingen werden verteld was het daadwerkelijke koken nogal gehaast, zal de cultuur wel zijn.

Vanuit Hoi An begon die avond de lange reis richting Phnom Penh. Na 28 uur, een overstap en de overtuiging dat alle buschauffeurs in Vietnam onbeschoft zijn kwamen we aan in Saigon (Ho Chi Minh City). De volgende ochtend begonnen we aan het tweede deel van de reis en na een verbazingwekkend fijne rit en soepele grenspassage kwamen we in Cambodja.

De eerste dag besteedden we hier aan bijkomen van twee dagen bussen, een stadswandeling en een bezoek aan het koninklijk paleis. Het werd al gauw duidelijk dat de temperatuur hier een stuk hoger lag als in Vietnam en lopen het beste ging van schaduw naar schaduw. De dag erna stonden we vroeger op om de drukkende hitte voor te zijn en doken we in de verknipte geschiedenis van het land. Na wat onderhandelen vonden we een tuk tuk die ons over de modderige en hobbelige weg naar de zogenaamde "killing fields" wilde brengen. Dit terrein aan de rand van de stad was een van de vele plaatsen waar vijanden van de rode Khmer naartoe werden gebracht voor executie. Onder de vijanden hoorden iedereen die: gestudeerd had, een tweede taal sprak, een bril droeg, westerse kleding had of gewoon verdacht was. Hoewel er een bord was dat verzocht om stilte werd je dat vanzelf wel door de indruk van de audiotour en de sfeer van de plek. Doordat maar een deel van de mensen is herbegraven komen er nog steeds stukken kleding en bot uit de grond omhoog alsof de aarde zich wil ontdoen van een giftige herinnering. Daarnaast zijn de knuppels, planten met gekartelde bladeren en boomstammen nog te zien waarmee mensen werden doodgeslagen of gesneden om kogels te besparen. Op deze manier wist de Rode Khmer in 2 jaar tijd 2 van de 8 miljoen mensen om te brengen. Compleet murw en met een draai in onze buik gingen we vervolgens naar de Tuol Sleng gevangenis waar de mensen werden verhoord. De fotos, getuigenissen en bekentenissen maakten het beeld compleet van de waanzin.

De tweede helft van ons verblijf in Cambodja besteedde we aan het glorieuze verleden van het land in de Angkor periode. We verbleven 5 dagen in Siem Reap vlakbij de tempels van Angkor en kochten een 3 dagen ticket, de andere twee dagen waren zwembaddagen. Alle drie de dagen stonden we om 4 uur op waarna we met de mountainbikes naar de tempels gingen. De eerste ochtend bekenen we de zonsopgang bij Angkor Wat en reden daarna de zogenaamde grote route langs de wat verdere tempels. Tot een uur of elf ging dit heerlijk, weinig mensen en niet te warm. Daarna werd het drukker en vooral achterlijk warm. De tweede dag begonnen we in de Bayon een tempel met allemaal gebeeldhouwde gezichten. Bij aankomst was er niemand, zelfs geen bewaking. De opkomende was hier prachtig door de schaduwen die ze wierp op de gezichten. Daarna bezochten we de tempels langs de kleine route. De eerste hiervan leek eerder een puzzel dan een tempel doordat hij ooit voor reconstructie uit elkaar was gehaald. De beschrijving hiervan is echter verloren gegaan tijdens de revolutie van de rode Khmer. Een tweede indrukwekkende tempel was Tha Phrom, de Tomb raider tempel, die niet is ontdaan van de invloed van het oerwoud en waar de bomen nog volop over de ruïnes groeien. Als laatste wilden we die dag Angkor Wat bezoeken, het was echter zo warm dat we een beetje duf waren en besloten er op een andere dag echt van te genieten. Dus de laatste ochtend weer vroeg op en naar de tempels. Wederom een mooie zonsopgang. Helaas kwamen we binnen een bordje tegen dat het centrale deel die dag was afgesloten voor onderhoud. Na flink balen, mopperen en afvragen of ze niet gewoon weer eens vergeten waren een bordje weg te halen besloten we het maar te negeren. Precies op dat moment zagen we echter mensen in het centrale deel, die erg verbaasd keken dat ze er daar niet uitkonden. Wat betekende dat er nog een ingang was zonder bordje. Na een rondje lopen was deze ingang snel gevonden en konden we toch naar boven om het centrale deel te bekijken en van het uitzicht te genieten. De rest van de dag gebruikten we voor het zoeken van tempels in Roluos, 23km bij Angkor vandaan en nog een tikkeltje ouder en meer vervallen.

De dag erna vertrokken we naar Thailand: per bus naar de grens, in de lange rij toeristen wachten op de grensformaliteiten en daarna per minibus naar Trat. Vanaf Trat was het de volgende dag niet meer ver naar Ko Wai een van de vele tropische eilanden, maar een van de weinige met bijna niks. We huurden hier een hutje met een koude douche en uitzicht op zee. De dagen erna hielden we lekker vakantie, smorgens boekje lezen op de veranda, smiddags op strand liggen en zwemmen savonds lekker eten en vroeg te bed. De laatste dag werden we wat actiever en hebben we de hele dag gesnorkeld. Koraal bekeken, tropische vissen opgejaagd etc. Er zaten zoveel vissen dat je gewoon in het water kon liggen en er hele scholen om je heen zwommen.

Na 4 lekkere daagjes strand pakten we de boot terug naar het vaste land en vervolgens een bus naar Bangkok waar we overstapten op een bus naar Kanchanaburi, waarvoor we opeens extra moesten betalen vanwege de grote tassen. In Kanchanaburi zochten we een guesrhouse, uiteindelijk belandde we in een hutje op een parkeerplaats, wat wel wat weghad van een paasei. De dag erna bezochten we het death railway museum, over de aanleg van de thailand-birma spoorweg. Daar lazen we over een Nederlandse archeoloog, M.R.van Heekeren die bij de aanleg was betrokken en een prehistorische nederzetting had gevonden die die later heeft onderzocht. De volgende dag huurden we een scooter om het museum hiervan te bezoeken wat om onverklaarbare reden gesloten was. Dus reden we door naar een ander park met angkor tempels. De laatste dag in de stad gebruikten we voor een kookcursus bij miss On een vlotte tante die alleen één op één les gaf. We mochten pp 3 gerechten kiezen om te leren, maar ze gaf ons daarnaast nog allerlei advies en tips voor andere gelijkende gerechten. Onderwijl steeds roepend "lekker, lekker". Tot zover de beste cursus, daarnaast waren de porties van zo een grote dat we uiteindelijk propvol zaten en de laatste 2 gerechten meekregen voor de avond. Na de kookcursus gingen we opzoek naar een bus richting Sai Yok Nationaal park. Hiervoor hoefden we alleen naar de grote weg te gaan en te wachten bij de halte. Na ruim een uur wachten besloten we toch naar het busstation te lopen. Natuurlijk kwam nu net een bus langs, die echt niet stopt als je niet bij een halte staat. Eenmaal bij het busstation stond er gelukkig al een bus klaar, die er vervolgens echter nog ruim 1.5 uur bleef staan. Voor zover de frequente vertrektijden.

Uiteindelijk kwamen we echter bij het Nationaal park. Samen met Kailey en Gemma twee meiden uit Nieuw Zeeland liepen we de 5km van de entree naar het hoofdkwartier waar we mochten kamperen. De twee gerechten van de kookcursus vormden een prima avondmaal, waarna we lekker de tent in kropen.

De dag erna gingen we met de twee meiden wandelen. Hoewel er een plattegrond hing van de omgeving vonden we al snel een pad dat er niet op stond. Na een uurtje door het bos wandelen, kwamen we op een grotere weg. Er waren echter niet echt wegen die terug voerden en alleen verder weg voerden. Toen we uiteindelijk maar via dezelfde weg teruggingen werden we ingehaald door een jeep, die ons een lift gaf naar het park. Natuurlijk via een andere weg als we kwamen aangezien die te smal was. Eenmaal terug bij de tent besloten we de grot te gaan bezoeken. Het is toch wel een veel leukere ervaring om zelf door een smalle grot te waren met je eigen zaklampje zonder gids. Na de grot maakten we nog een kleine rondwandeling door de jungle langs een vervallen stuk van de thailand-birma spoorlijn. Helaas moesten we toen weer afscheid nemen van de meiden die een dag eerder teruggingen naar Bangkok, terwijl wij nog een dagje gingen wandelen en een tweede grot bezochten waar een aantal vleermuizen zaten.

Onze laatste dag in Thailand bestond uit de terugreis naar Bangkok. Hiervoor namen we eerst de bus naar het dorpje Nam Tok waar we nog een mooie maar zeer toeristiche waterval bezochten. Vanaf Nam Tok gingen we vervolgens per trein over de beruchte spoorweg terug naar Bangkok. De uitzichten waren vooral het eerste stuk prachtig, tot we bij Kanchanaburi de beruchte brug over de kwai passeerden en het landschap vlakker en eentoniger werd. Toen we s'avonds in Bangkok aankwamen was het nog even zoeken naar ons hotel, wat de duurste en slechtste was van onze tijd in Thailand. Tijdens het eten kwamen we toevallig onze meiden uit Nieuw Zeeland weer tegen, die op souvenirsjacht waren. We bleven echter niet te lang kletsen aangezien we de volgende dag weer vroeg op moesten. Om half 5 ging de volgende ochtend de wekker, waarna we vlug ontbeten en naar het station liepen. De reis naar het vliegveld verliep super soepel en zonder gedoe bereikten we onze stoelen in een airbus van Air Asia, helaas aan twee verschillende kanten van het vliegtuig. Na een korte slaap kwamen we alweer aan op Kuala Lumpur, waar we een aantal uur moesten wachten op de volgende vlucht naar Kathmandu. Om ons vast te laten wennen aan het nieuwe klimaat was de bemanning zo vriendelijk om de airconditioning op standje vrieskist te zetten. Zodat lars al snel geen stem meer over had. Gelukkig was na 4 uur vliegen het leed geleden en landde we tussen de machtige bergen van Nepal voor een nieuwe episode van onze reis.

---------------------------------------------
English version
Hello everyone,
It's been a while since the last big update, so time to tell what happened after we entered the chaos of Hanoi.

The next morning, the 12th of November we found out that our hostel was located next to a Highschool, which is inconvenient if you want to sleep in. After we where fed up with it we got out of bed en went into the city. The chaos of the last night was nothing compared to the one during the day, and it didn't take long for we saw another accident. To find some relief of the Chaos we visited the central lake and park, the temple of literature, which was an old university complex in the style of a Chinese temple, and the St. Joseph Cathedral.

The next day we escaped the madness of Hanoi and went to Cat Ba island in Halong Bay. Here we booked a two day tour on a boat through the bay, which was amazing. We shared the boat with two older couples from Germany and France and Jimy and Pernille from Danmark. Quickly we found out that Dannish and Dutch is same same but different. During the tour we had time for swimming, sunbathing and snorkling. The most awesome part however was to paddle with a canoe through a watercave and end up in a innersea, surounded by mountains, while you chase flying fishes. During the evening the crew dragged us into a karaoke party where Jimy proved to have some real talent. For the night we slept together with the Dannish on deck under the stars, so the older people had a private hut.

After the tour we slept one more night in Cat Ba after which we went for Dong Hoi, a borring place that lies in the vicinity of some of the most impressive caves. Although 60 km on a motorbike turned out to be quite a ride, certainly in the pouring rain. But the caves proved to be worth the trouble. Unlike the tunnels of Vinh Mic which were on the schedule for the next day, on the way to Hoi An. Although the busdriver told us he would go to the village we got thrown out in another village which turned out to be 15km away. After 2 hours of asking and searching we decided that there was no public transport between the two, no bikes our motorbikes for rent and no taxis. So we decided to skip the tunnels and head for Hoi An. This also turned out to be more difficult then expected since no one could sell us a busticket. After an hour we finally managed to wave down a bus, where they charged us double the price, but at least we where leaving the middle of nowhere. For the last part of the trip we had to change busses in Danang where they also charged us special tourist prices, damned Vietnamese.

The days after that we spend in the town of Hoi An. Unlike Luang Prabang, Hoi An seemed to have kept her charme despite her World Heritage status and the following impact of tourism. We visited the lovely old buildings, the many shops and tailors and tasted the street foods and best pineapples ever. We also made a daytrip to the ruins of My Son an old Cham sanctuary. Because the rain kept pouring down during the trip our guide hasted everything a bit. The last day in the town we did a cooking course which was interesting and tasty but again hasty. After the cooking course we began our long journey to Phnom Penh. First a 28 hour busride to Saigon, and after a good night sleep another 8 hour to Cambodia including the quickest and most relaxed bordercrossing thus far.

After this long leap we took an easy day, sleeping in, visiting the royal palace and adjusting to the climate. The last of which didn't succeed since it was to hot and humid. Our second and last day in the Capital we drowned ourselves in the darkness of Cambodias recent past, the revolution of the Red Khmer, better known as year zero our the Apocalypse. After the Red Khmer took over they immediately evacuated the city and forced everyone into peasant labor. The ones who were against them our suspicious, for example scholars, teachers, people who spoke another language, had western clothes our glasses got arrested, interrogated and executed, together with their whole family. In this way the Red Khmer killed 2 out of 8 million of the cambodian population, victims of malnutrition and bad working/living conditions not counted. The very real and striking witnesses of this madness are the Killing Fields where you can still see the clothes and bone fragments peeking out of the ground. The audiotour you get on the sight leaves you numb about the madness that went on there. After the Killing Fields we headed for the Tuol Sleng prison, where the pictures of tortured prisoners and the official records tell the story of all the victims.


The second half of our stay in Cambodia we spend visiting her glorieus past. The famous temples of Angkor. After an 8 hour busride we arrived in Siem Reap, where we stayed for 5 days, two at the poolside, three on the bike exploring the Temples. The first temple day we stood up at 4 and went for the temples where we watched sunrise. After that we started with the grand tour along the further temples. Some pyramid shaped, one island and one big complex which used to be some kind of educational center. The second day we watched sunrise in the completly deserted Bayon Temple a big complex with a lot of stone carved faces. The light of the rising sun gave a really magic touch to the whole. After the Bayon we went for the bigger temples of Angkor Thom and the famous "Tomb Raider" temple where the jungle has really taken over on civilisation. The last one for the day was the famous Angkor Watt temple. But when we approached we decided it was to warm to really enjoy it and to save it for the last morning. So after another sunrise we finally went in the biggest of temples and started to explore the hallways, courtyards and rooms. Ones in the middle however we found our way blocked by a sign that the central tower was closed off for maintainance. Frustrated and disappointed we kept drowling in front of the sign if we would ignore it our not. Then we saw some people on the otherside looking surprised at the blockade. so there was another entrance! A minute later we found ourselves in the tower enjoying the great view and the masterwork of the temple. Satisfied we took our bikes and headed for the older, less famous and more ruined temples of Roluos, 23km further.

The next day we left Cambodia for Thailand, through the bussiest bordercrossing of the country. After a night sleep in Trat we went on for the last part to the island Koh Wai. Here we took a couple of days relaxing, sunbathing, swimming and snorkling at the famous Thai Beaches. After this nice little holiday we went to Kanchanaburi, where you got the infamous bridge over the river Kwai. Ofcourse we visited the Death Railway museum on the construction of the Railway. Here we also heard about an archaeological site found by a Dutch archaeologist during the construction. After we drove the 40km on a motorbike the site was closed because of some uncertain reason, so we went to some Angkor Temples in the Vicinity. The last day in the city we took a cooking course from Miss On, a lovely woman with great cooking skills. We got a personal course and so much food to cook that we took the last dishes with us for Dinner. This turned out to be quite convenient, since we had planned to go to Sai Yok National park. Somehow this turned out to be more difficult then we thought and we only arrived quite late. On our way to the park we met up with two New Sealand girls Kailey and Gemma, with whome we had a really nice day exploring the park. Taking a long walk through the forest, hitching a pick up ride back and digging into a small but long cave with only our own flashlights. The next day the girls left for Bangkok while we had another day in the park, exploring some more caves in which we saw some bats. The way back to Bangkok was a happening on it's own. First a visit to a beautiful but touristy waterfall and then on with a train over the death railway and the infamous bridge. The scenery along the way was beautiful, although you could really imagine the problems of building a railtrack on this spot.

In Bangkok it took us some time to find our hotel which turned out to be on dodgy end. After we finally found it we went out for late dinner and stumbled into the New Sealand girls. After a quick chat and finishing our dinner we finally went to bed, for the litlle hours left. The next morning we got up early and walked to the trainstation to take a train to the airport. We arrived at our plane seats without a problem and after a short nap we arrived at Kuala Lumpur for 4 hours of waiting before we could interchange to the 4 hour flight to Kathmandu. After 10 hours, and with no voice left thanks to the AC, we landed between the pristine mountains of Nepal, for a new episode of our journey.